tag:blogger.com,1999:blog-70430907810904667112024-03-06T12:13:01.252+08:00damn pretty rachel's journalRachelhttp://www.blogger.com/profile/07299736667987844584noreply@blogger.comBlogger179125tag:blogger.com,1999:blog-7043090781090466711.post-59359277812876849712099-12-31T01:01:00.000+08:002008-01-27T22:06:28.175+08:00Blog SitesMain Blog site is at MULTIPLY (sucks, non-member commenting is not allowed).<br /><a href="http://damnprettyrachel.multiply.com/journal">Rachel's MULTIPLY BLOG site</a><br /><br />A mirror of some of the blog entries/journal are found in LiveJournal.<br /><a href="http://pretty-rachel.livejournal.com/">Rachel's LiveJournal BLOG site</a><br /><br />Thank you for taking the time.Rachelhttp://www.blogger.com/profile/07299736667987844584noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7043090781090466711.post-38870093888982145202013-10-10T17:49:00.000+08:002013-10-10T17:49:28.962+08:00Electrolux Dishwasher ESF2433W - DO NOT BUY!<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Electrolux Dishwasher ESF2433W, Ronald Arevalo (Head) and Christian Guiba of Electrolux - you all are just UNACCEPTABLE for not acknowledging that your product is DEFECTIVE! I am so done with you! DO NOT BUY their products! Where do you find a dishwasher that needs prior cleaning for the appliance to work??? If I only had enough time I would have hurled these people into a PRODUCT LIABILITY suit! I am so furious! Bitches! And the ATTITUDE. OMG. Done. NO more Electrolux products for me!</span>Rachelhttp://www.blogger.com/profile/07299736667987844584noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-7043090781090466711.post-63071219242989442982013-01-21T14:26:00.000+08:002013-01-21T14:26:23.444+08:00The coming back...It has been a very long time since I blogged and I found our love story... Had me reminiscing for a little while and forwarded to ex-bhie Renz some of the links (posts). Okay. Am done. XDRachelhttp://www.blogger.com/profile/07299736667987844584noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7043090781090466711.post-87761154165031331912012-03-28T16:51:00.000+08:002013-01-21T17:56:41.945+08:00Paulo Velasco Castillo<center><a href='http://damnprettyrachel.multiply.com/photos/album/76/Paulo-Velasco-Castillo'><img src=http://multiply.com/mu/damnprettyrachel/image/1/photos/76/600x600/1/HPIM1161.JPG?et=3To55A8ODZGr9siEAX0y8g&nmid=536259276 border='0' width='100%'></a></center><br><br><br>Rachelhttp://www.blogger.com/profile/07299736667987844584noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7043090781090466711.post-61655365976026301472011-10-01T22:46:00.000+08:002011-10-01T22:46:39.216+08:00Vice Ganda reveals that he had sexual encounters with many male celebrities - Push.com.ph<a href="http://www.push.com.ph/features/3918/vice-ganda-reveals-that-he-had-sexual-encounters-with-many-male-celebrities/#.Tocm7s8u3TE.blogger">Vice Ganda reveals that he had sexual encounters with many male celebrities - Push.com.ph</a>Rachelhttp://www.blogger.com/profile/07299736667987844584noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7043090781090466711.post-66078149983658459012011-09-26T02:34:00.000+08:002013-01-21T18:05:36.088+08:00Thailand 2011<center><a href='http://damnprettyrachel.multiply.com/photos/album/70/Thailand-2011'><img src=http://multiply.com/mu/damnprettyrachel/image/10/photos/70/600x600/140/DSC01469.JPG?et=LvutEbTlEdZukrv%2Bqndmxw&nmid=488423406 border='0' width='100%'></a></center><br><br><br>On adventure with Pao from Sept 24-27 2011 in ThailandRachelhttp://www.blogger.com/profile/07299736667987844584noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7043090781090466711.post-22368785335674587622011-07-04T07:42:00.000+08:002011-07-04T11:42:19.048+08:00Maulan na umaga <font size="3"><span style="font-family: comic sans ms;"> </span></font><h6 style="font-family: comic sans ms;font-weight: normal;" class="uiStreamMessage" data-ft="{"type":1}"><font size="3"><span class="messageBody" data-ft="{"type":3}">Ngiti by Ronnie Liang - playing over the kapitbahay :] brings back memories, again... ... ...</span></font></h6><font size="3"><br style="font-family: comic sans ms;"></font><h6 style="font-family: comic sans ms;font-weight: normal;" class="uiStreamMessage" data-ft="{"type":1}"><font size="3"><span class="messageBody" data-ft="{"type":3}">umuulan na naman??? ay ang sarap talagang matulog... bad trip... may homework pa naman si <a href="http://www.facebook.com/damn.pretty.rachel" data-hovercard="/ajax/hovercard/user.php?id=100001439881602">Rachel</a>... tsk... tsk...</span></font></h6><font size="3"><br style="font-family: comic sans ms;"><span style="font-family: comic sans ms;"> </span></font> <!-- multiply:no_crosspost --><p class='multiply:no_crosspost'></p>Rachelhttp://www.blogger.com/profile/07299736667987844584noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7043090781090466711.post-59234985106508434982011-07-03T12:58:00.000+08:002011-07-03T16:58:39.561+08:00July 2 2011 <p style="margin:0in;font-family:Calibri;font-size:11.0pt;">On this same day last year, July 2 2010, God has blessed my life with an unexpected person. Indeed he came to me as a surprise. It was such a fairy tale experience that came true. I suppose on this day thru God's infinite mercy was telling me, "My child in this lifetime I also wanted you to feel happy, to feel how it is like, to feel how it is to be loved and cared of by someone, something that is genuine, from the bottom of his heart, something grand, to experience such a wonderful feeling even for a short period of time."<span style="mso-spacerun:yes;"> </span>The Lord was just about right. I am truly grateful for the gift that on this day last year he made me feel very special by blessing me with him. I can never dismiss the fact that it was real, that I was loved. It was pure bliss.</p> <p style="margin:0in;font-family:Calibri;font-size:11.0pt;"> </p> <p style="margin:0in;font-family:Calibri;font-size:11.0pt;">The experience was different compared to the few past that I have had. We were together almost everyday of our blessed lives. It was a sharing of life. He doesn't need material things from me, all that he cares about was how much I loved him. In return there was nothing more that I can give as it seemed he had everything provided for. All that I could give in appreciation of his love was to take care of him and to be as faithful for all that I could. I have never lacked so much sleep in my life during those times. Yet I would still feel great because he took my stress away. He was my refuge. He was my love.</p> <p style="margin:0in;font-family:Calibri;font-size:11.0pt;"> </p> <p style="margin:0in;font-family:Calibri;font-size:11.0pt;">We would spend hours together looking at the clear vast sky dawned by the stars, dreaming of forever, talking of a future acceptance, of many years of togetherness. I recall we were counting the weeks back to how closer we were to our Anniversary. And that is today. We were wishing of years and not months. I will never live to forget the moments we once shared. I am thankful that when he chose to risk and try loving and finding out how it is on the other side of the world he chose me. I know that I am exceptional to him. I am unique. Of all the people that may come into his life, that he may choose to love then and now and in the days to come, I will stand out. I am the ONE. I know he won't forget.</p> <p style="margin:0in;font-family:Calibri;font-size:11.0pt;"> </p> <p style="margin:0in;font-family:Calibri;font-size:11.0pt;">It was a fairy tale.</p> <p style="margin:0in;font-family:Calibri;font-size:11.0pt;"> </p> <p style="margin:0in;font-family:Calibri;font-size:11.0pt;">It was full of uncertainty, he pleaded assurance. He made promises which he cannot keep. As they say, it only takes a boy to make promises but it only takes a man to fulfill those.</p> <p style="margin:0in;font-family:Calibri;font-size:11.0pt;"> </p> <p style="margin:0in;font-family:Calibri;font-size:11.0pt;">Due to circumstances the wonderful relationship has to end. We parted ways. He chose his parents' joy over his personal happiness. I understood that pain. Even I would opt for the greater pleasure of my parents knowing that making them happy will be a blessing for me in the days to come. Though I understood, it was tragic for me. It was such grueling pain to let go someone I love, someone who made me feel so special, he was simply the best I ever had.</p> <p style="margin:0in;font-family:Calibri;font-size:11.0pt;"> </p> <p style="margin:0in;font-family:Calibri;font-size:11.0pt;">The pain made me forget how loved and blessed I am to begin with. That this relationship was simply an icing on top of the cake that I already have. That without this icing the cake was still so grand and tasteful that I already have all that I could ask for. Yes, there is nothing more that I could ask for. And these times were a reality check of who was supporting me to carry on.</p> <p style="margin:0in;font-family:Calibri;font-size:11.0pt;"> </p> <p style="margin:0in;font-family:Calibri;font-size:11.0pt;">October 25 2010, the day after my birthday and few days after arriving from Singapore, we started getting close again. Seeing each other, bonding moments, talking. For two weeks we were trying to be friends. It was not successful. He slipped away. Day after Christmas of 2010 we were together again. Again, that was just it. And finally Summer of this year we have been going out again. This time it was different. I have to give up. We cannot be friends. It took a lot of courage to make that final say. I have to think of the better. We are simply not meant for each other. His generation and definition of a relationship is different from mine. Our worlds are separate entities. His family values and up bringing is totally off from mine. [I believe this was one of the reasons why he loved me - he found the love he was eager to have from me.]</p> <p style="margin:0in;font-family:Calibri;font-size:11.0pt;"> </p> <p style="margin:0in;font-family:Calibri;font-size:11.0pt;">Letting go and moving on is not an easy task. It is not something that I can fast track. I learned that I should not be pushing myself too hard to move on because this only aggravates how I feel. I know that it will come. It may not be now but I know for sure that it will be soon. If moving on for me is taking too long then this brings me into a better position knowing who I am. This is such a positive trait knowing that I have truly loved and gave my best in every relationship that I was into. Who would not want a person like that? I have come to terms with life. I learned to accept the fact that we are no longer together and we cannot bring the past back. I have learned even more that it was just the happy memories gone by; that not for long these happy moments will be back in HIS infinite goodness and mercy. I have to trust. I have to hold on. If he does come in my journey of life then Thank You Lord. If he doesn't then still I am grateful. For these experiences are priceless as these make me a better person. Who am I?</p> <p style="margin:0in;font-family:Calibri;font-size:11.0pt;"> </p> <p style="margin:0in;font-family:Calibri;font-size:11.0pt;">This is such an experience really worth sharing. After all the pain God has showered me with more blessings than I could ever imagine. I have travelled locally and internationally with family and friends. I gained more friends. I joined Aegis PeopleSupport April of this year as their Quality Manager (they welcomed me wholeheartedly and is taking good care of me). The best of my career does not end as I prepare to meet a new challenge with HP Asia Pacific (HK) by August of this year as a Customer Project/Program Manager III (Supplier Quality Manager).</p> <p style="margin:0in;font-family:Calibri;font-size:11.0pt;"> </p> <p style="margin:0in;font-family:Calibri;font-size:11.0pt;">I would like to acknowledge the Lord today for making me this strong. For bringing me this far. For blessing me so much that I could share. I am so grateful that whoever I am today is not just because of this experience but it was all because of HIM.</p> <!-- multiply:no_crosspost --><p class='multiply:no_crosspost'></p>Rachelhttp://www.blogger.com/profile/07299736667987844584noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7043090781090466711.post-15186251034056440032010-10-29T05:14:00.000+08:002010-10-29T09:14:12.650+08:00God's *perfect* birthday present<p><font size="3" face="comic sans ms">Dear God,</font></p> <p><font size="3" face="comic sans ms">Thank you for your *belated* birthday gift that I received last Oct 25. Thank you for blessing me. I always feel that *he* is your blessing to me and am glad that your gift was to make us okay now. I offer this blessing back to you. You make me fabulous! I am GLAD!</font></p> <p><font size="3" face="comic sans ms">Again Lord, thank you. I hope this time, we can make things right and a lot better for the two of us with your guidance.</font></p> <p><font size="3" face="comic sans ms">Love,</font></p> <p><font size="3" face="comic sans ms">Rachel</font></p><!-- multiply:no_crosspost --><p class='multiply:no_crosspost'></p>Rachelhttp://www.blogger.com/profile/07299736667987844584noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7043090781090466711.post-89856200532273726192010-10-04T15:00:00.000+08:002010-10-04T19:00:49.433+08:00Monday 04.Oct.2010<p align="left"><font size="3" face="comic sans ms">HELLO Blog!</font></p> <p align="left"><font size="3" face="comic sans ms">It's wonderful to be back!</font></p> <p align="left"><font size="3" face="comic sans ms">Na miss kita Blog ko.</font></p> <p align="left"><font size="3" face="Comic Sans MS">Short na hair ko Blog... Alam mo Blog kahit na patuloy ko pa rin nilalabanan ang battle ko may masasaya din namang moments..</font></p> <p align="left"><font size="3" face="Comic Sans MS">Basta Blog dyan ka lang ha..</font></p> <p align="left"><font size="3" face="Comic Sans MS">Di mo ako iiwan di ba?</font></p> <p align="left"><font size="3" face="Comic Sans MS">Yehey!</font></p><!-- multiply:no_crosspost --><p class='multiply:no_crosspost'></p>Rachelhttp://www.blogger.com/profile/07299736667987844584noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7043090781090466711.post-1141646751952243452010-09-28T18:18:00.000+08:002013-01-21T18:05:36.072+08:00QA GA 2010<center><a href='http://damnprettyrachel.multiply.com/photos/album/68/QA-GA-2010'><img src=http://multiply.com/mu/damnprettyrachel/image/7/photos/68/600x600/1/Photobooth-1.jpg?et=Ir5Vib%2Cw7QEAGIJoIQJjIQ&nmid=370084464 border='0' width='100%'></a></center><br><br><br>The Grove by RockwellRachelhttp://www.blogger.com/profile/07299736667987844584noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7043090781090466711.post-83036814779059606932010-09-20T11:40:00.000+08:002013-01-21T18:05:36.109+08:00Bonding with Nica 2010<center><a href='http://damnprettyrachel.multiply.com/photos/album/63/Bonding-with-Nica-2010'><img src=http://multiply.com/mu/damnprettyrachel/image/9/photos/63/600x600/1/Buti-hindi-nahuhulog-ang-bato-na-ito.jpg?et=fVI18Jir11g7m953%2CBxJVA&nmid=367335324 border='0' width='100%'></a></center><br><br><br>Rachelhttp://www.blogger.com/profile/07299736667987844584noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7043090781090466711.post-68909163875996750412010-09-20T11:06:00.000+08:002013-01-21T18:05:36.089+08:00bhie Renz<center><a href='http://damnprettyrachel.multiply.com/photos/album/53/bhie-Renz'><img src=http://multiply.com/mu/damnprettyrachel/image/1/photos/53/600x600/1/08032010609.jpg?et=VaBj%2BH9NnvIQv5p2gSOc%2Cw&nmid=367328120 border='0' width='100%'></a></center><br><br><br>July 2 - Aug 6, 2010<br><br>*i love you bhie*<br>*i miss you*<br>*you have been the best*<br>*thank you*Rachelhttp://www.blogger.com/profile/07299736667987844584noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7043090781090466711.post-73616160530529248612010-08-22T10:37:00.000+08:002013-01-21T18:05:36.106+08:00Sunday 22 Aug 2010 - moving on<p style="MARGIN: 0in 0in 10pt;" class="MsoNormal"><font size="3"><font face="Calibri">Di ko alam kun pano ko sisimulan. Kahit kelan si BLOG talaga lagi kong kasama.<o:p></o:p></font></font></p> <p style="MARGIN: 0in 0in 10pt;" class="MsoNormal"><font size="3"><font face="Calibri">I am in deep pain again. AGAIN. Yes, AGAIN. Lagi na lang bang ganito? Ang saya ng simula. Tragic ang ending. Di ko na alam kun sisisihin ko ba ang sarili ko sa nangyari, sa paglayo nya or gumagawa lang sya ng problema lalo given na ganito ang sitwasyon naming. Hindi lang ba nya tlaga alam na ang gagawin nya? Pero tama si Nica. Walang reassurance, walang effort sa part nya. Ang taong tunay na in lovekahit anong gender or age ay gagawa ng paraan para mag meet kayo halfway. Tama din yata ulet si Nica, na naisip ko na rin although hindi tugma sa mga moments na kinakausap nya ako pag nagkikita kami, that he is ambivalent, passive-aggressive. Di sila makipag break ng derechuhan o harapan. Instead, they will neglect and ignore and take you for granted until mapuno ka at ikaw ang makipag break. Walang consistency. Minsan anjan sya. Minsan wala.<o:p></o:p></font></font></p> <p style="MARGIN: 0in 0in 10pt;" class="MsoNormal"><font size="3"><font face="Calibri">Nakaka bwisit nga balikan yung huling text nya sakin na na-save ko. “Di kita matiis mahal talaga kita bhie. Solid na to.” Ano to??? Ibinalik ko nga sa kanya ang text nay an! Solid na panloloko yata ibig sabihin nyan. Grabe. Sobrang ang sakit balikan yung mga text nun OK pa kami. Kahit nun hindi na. Nakakapagtaka na kaya nyang gawin sakin to. Di ko lubos maisip na how come yung isang tao sobrang mahal ka tapos sa isang iglap mawawala bigla at kaya nyang masaktan ka. San na napunta yung mga sinasabi nya dati? Yung mga pangako nya? Shet sya! Ayoko na balikan pa.<o:p></o:p></font></font></p> <p style="MARGIN: 0in 0in 10pt;" class="MsoNormal"><font size="3"><font face="Calibri">Ano nga ba ang nangyari at nagkakaganito ako ngayon?<o:p></o:p></font></font></p> <p style="MARGIN: 0in 0in 10pt;" class="MsoNormal"><font size="3"><font face="Calibri">Sa previous blogs mababasa mo na akala ko eh magiging okay na kami. Di ko rin naman sya kinulit sa text kase exams week nya. So pagdating ng Friday di ko matiis sinimulan ko na syang i-contact ulet kasi di naman sya nagkukusa eh. Samantalang kinakausap na naman nya ako. Binabati na nya ako. Lumalapit na sya. Nakikipagbiruan. So ayun, lumipas ang buong Friday night naka 3 very long text messages siguro ako nun pero hindi sya nag reply. Hapon pa lang nun alam ko nang wala na syang klase I was trying to catch his attention already. Pa ring (missed call). Send ako ng text na empty lang. Deadma pa rin.<o:p></o:p></font></font></p> <p style="MARGIN: 0in 0in 10pt;" class="MsoNormal"><font size="3"><font face="Calibri">Umuwi ako ng maaga ng Sat from work. Battle mode na ako. I flooded him with text. Sinasabi ko talaga sa kanya lahat. Gusto ko kasi makapag usap na kami ng maayos, ng personal para once and for all maintindihan ko na sya at alam ko naman ang mga balak nya, nagiging reaction nya, lahat. Sabi nya din naman kasi gusto nya maging masaya kami ulet eh. Ako rin. Gusto ko na okay kami. Masaya kami. Pero ano? Wala. Hindi pa rin sya nag re-reply at sagot sa call ko. This time tinatawagan ko na talaga sya. Matyaga ako eh. Wala pa akong tulog nun kasi kakauwi ko lang from work. Nahihilo na ako. Ang sama ng loob ko sa nangyayari. Lahat na siguro sinabi ko pero wala. Ang sabi nya last week gagawa sya ng paraan para makalabas naman kami at baka kahapon nga yun. Di ko naman inaasahan masyado pero I was trying to persuade him na may paraan. Kaya naman talaga eh kun may will.<o:p></o:p></font></font></p> <p style="MARGIN: 0in 0in 10pt;" class="MsoNormal"><font size="3"><font face="Calibri">Walang humpay ang text ko. Walang sagot. Gusto ko ng magpahinga. Lumipas ang mga 2 oras siguro niloadan ko pa kase baka wala lang load. Walang pag asa. Nag off pa ng cellphone nya.<o:p></o:p></font></font></p> <p style="MARGIN: 0in 0in 10pt;" class="MsoNormal"><font size="3"><font face="Calibri">Nakita ko syang umuwi. Kanina pa pala nasa labas. Galing daw sa bilyaran. Nagmamadaling umuwi para sumabay sa lakad ng pamilya. Umalis. Wala na. Patay na.<o:p></o:p></font></font></p> <p style="MARGIN: 0in 0in 10pt;" class="MsoNormal"><font size="3"><font face="Calibri">Wala na akong nagawa pa.<o:p></o:p></font></font></p> <p style="MARGIN: 0in 0in 10pt;" class="MsoNormal"><font size="3"><font face="Calibri">May galit na sa puso ko.<o:p></o:p></font></font></p> <p style="MARGIN: 0in 0in 10pt;" class="MsoNormal"><font size="3"><font face="Calibri">Bumili ng beer. Walang humpay na yosi.<o:p></o:p></font></font></p> <p style="MARGIN: 0in 0in 10pt;" class="MsoNormal"><font size="3"><font face="Calibri">Sa wakas nag reply na rin si Nica. Tinawagan ko sya. Dun bumuhos ang luha ko. Sobrang iyak. Naalala ko yung huling iyak ko na ganito that was when we were breaking up on a Saturday evening. I was with Dan. I called him kasi na move talaga ako sa sinasabi nya nuon. I was skeptic. I was cynic. Pero ang sabi nya kasi hindi sya magpa-pramis na pagdating ng panahon magiging kami ulet. Gagawin nya raw talaga. Hintayin na lang muna naming yung “right time.”<o:p></o:p></font></font></p> <p style="MARGIN: 0in 0in 10pt;" class="MsoNormal"><font size="3"><font face="Calibri">Thank you din kay Rose (Scout) kasi nagkausap din kami after ng call ko with Nica. May pinagdadaana din sya. Pero yung kanya mas malupet. Four years. After 4 years! OMG! Hindi ko kaya yata yan! Pero yun naman kase may 3<sup>rd</sup> party. May problema. May dahil kumbaga para magalit. Etong sa amin, WALA.<o:p></o:p></font></font></p> <p style="MARGIN: 0in 0in 10pt;" class="MsoNormal"><font size="3"><font face="Calibri">On a brighter side OKAY na rin naman to. Magaral na lang muna sya. Wala naman siguro syang dahilan para hindi ako mahalin. Minahal naman nya siguro ako. Andyan lang naman sya. Pag natatanong naman sya sagot nya mahal nya ako. Wala nga lang kasiguruhan. Napaka uncertain ng future. Pangit din naman umasa kase baka umasa ka sa wala.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Pero maganda din naman umasa, malay natin gawin nya nga talaga diba? The thing is sa kanya nakasalalay yung future ng relationship. Sabagay may part din naman ako ditto kun makakapghintay din ako. Kaso wala naman kaming commitment na “Oh sige mag hintayan tayo.”<o:p></o:p></font></font></p> <p style="MARGIN: 0in 0in 10pt;" class="MsoNormal"><font size="3"><font face="Calibri">Gusto kong maging very positive about this. Kasi wala naman talaga kaming problema sa isa’t isa maliban sa dinalang pagsubok nitong fuckin’ driver nila na tsismoso kase! May araw ka rin! Mamamatay ka rin! Gago ka!<o:p></o:p></font></font></p> <p style="MARGIN: 0in 0in 10pt;" class="MsoNormal"><font size="3"><font face="Calibri">Sana bumalik sya. Sana maulit muli. Sana bumilis pa ang pag daan ng panahon. Sana pwede na. Sana maging kami ulet.Puro sana. Taena. Tinotopak na naman ako. Puro kase SANA. Sana kinausap mo na lang ako. Sana naging matured ka ulet magisip. Sana pinanindigan mo naman ang pinasok mong relasyon.<o:p></o:p></font></font></p> <p style="MARGIN: 0in 0in 10pt;" class="MsoNormal"><font size="3"><font face="Calibri">Parang ayoko na tigilan to. Umaapaw ang thoughts ko. Hindi kakayanin ni BLOG!<o:p></o:p></font></font></p><div></div>Rachelhttp://www.blogger.com/profile/07299736667987844584noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7043090781090466711.post-41204078549605005672010-08-20T09:10:00.000+08:002010-08-20T13:10:07.329+08:00Friday 20 Aug 2010<p><font size="3" face="comic sans ms">Last night sinadya kong sumunod sa "secret shop" at magpa kyut. Pero syempre dedma kunyari. Pagdating ko tinawag nya akong "aport" (tropa). Nagtanong ng oras sa tropa nya. Dinedma ko lang yung pagtatanong kasi ang dami namang pwede sumagot eh. Narinig ko syang tinawag akong "bhie" ulet. Pampakilig siguro. Pero kunyari wala akong narinig, hahaha. Pero sinagot ko pa rin yung oras. 7:47. Pa-yosi daw sya. Inabot ko ang kaha ng yosi ko. Sabay talikod sa kanya. Inabot nya sa balikat ko ang yosi. Ipinatong nya sa balikat ko. Habang humihithit ng usok nagtitinginan lang kami. Di ko alam kun nangungusap ang aming mga mata. Wala akong maramdaman. Hanggang nagpaalam na sya sa tropa nya. Di ko sya tinitingnan ng deretso. Pero kita ko sa peripheral vision ko na mga 3 times syang tumingin sakin na para bang gusto nyang magpaalam din sakin at tawagin ako kase di ako tumitingin sa kanya...</font></p> <p><font size="3" face="comic sans ms">Hay, hirap... Ngayon na-tetense ako kasi di ko alam kun pano yung approach para magkasama kami this weekend. I am hopeful. I am positive. I can wait pa naman eh. Sa lagay ngayon mukhang umo-okay na kami. Sana patuloy na to. Sana ibalik na namin ang pagtetext. Hinihintay ko lang na sya mauna. 5 days of not texting. This is a sacrifice for me.</font></p><!-- multiply:no_crosspost --><p class='multiply:no_crosspost'></p>Rachelhttp://www.blogger.com/profile/07299736667987844584noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7043090781090466711.post-16615060688281899202010-08-19T15:25:00.000+08:002010-08-19T19:25:43.630+08:00Thursday 19 Aug 2010<p><font size="3" face="comic sans ms">heto lang eh kun maaalala ko pa sharply.. here it goes.</font></p> <p><font size="3" face="comic sans ms"><u>Tuesday</u> - I pulled her sister for a short talk kasi nakakainis na, nakakagalit, may exam sya kinabukasan pero maghapon syang naka tambay. Nakaka bwisit kase ganun lang ang makikita ko kapalit ng winasak naming relasyon at ng lahat ng pighati na pinagdadaanan ko. Taena di ba! Gago. Lumapit sya samin ng Ate nya at nagtanong kung bakit. Ang sabi ko lang "sana mag aral ka ng mabuti di ba..." Later on napatambay ako at andun sya. Pumasok sa bahay. Kinuha ang gitara. Nagsimulang tumugtog. As usual, peyborit nyang gitarahin ang kantang may lyrics na "minamahal kita, ba't di ka maniwala..." Di ko lang alam kung tama ako sa lyrics na yan. Lumipas pa ang ilang saglit ay <em>It Might Be You</em> naman ang ginigitara. Ay ang sarap. Para akong hinaharana kasi paminsan minsan ay tumitingin naman sya sakin. Nakakakilig di ba? Ito ang nag udyok sakin na ibigay na sa kanya yung book na nabili ko nun magkita kami ni Nica over the weekend. Inabot ko ito sa kanya. Sabi ko para sa best friend ko. Dinedma nya. Wala kahit na Thank You. Pero after some time tiningnan naman nya yung cover ng book. Dito nagtatapos ang yugtong ito.</font></p> <p><font size="3" face="comic sans ms"><u>Wednesday</u> - inusisa ko sa Ate nya kun ano ang ginawa sa book. Itinago lang daw sa kabinet nya kasi di naman ito mahilig magbasa. Okay. So at least itinago di ba. Masaya na rin ako. Yung move nya lang kahapon is a big change na. Habang naglalaro sya ng basketball hinuhuli ko ang atensyon nya. Sabi ko isnabero ang Bes ko. Inulit ko. Sabi nya naglalaro daw kasi sya. Sabi ko "Ay galit ang Bes ko..." Mataray eh... ilang saglit pa sa kalagitnaan ng game tumingin sya sakin sabay ngiti at kibit ng kilay. Okay na rin. Sabi ko nga sa sarili ko, kun sino yung taong nanakit sayo, sya rin ang papawi nito (may assumption na mahal mo yung tao kase kun kaaway mo talaga ito i think this won't apply, hahaha). Pagkatapos ng laro niyaya nya ang tropa nya sa "secret shop." Nagsabi ako na gusto kong sumama. Nun una di nya ako pinapansin pa. Hanggang sabi nya "sige tara sama ka." Dun kami ulet nagusap. Nakikipagbiruan pa sya. Ngakukwento na. It seems okay na. Nagsisimula ng bumalik sa dati.</font></p> <p><font size="3" face="comic sans ms">Di na ako sumunod pa sa kanila nun lumipat sila ng pwesto. Napapaisip na ako. Ayoko ng tumambay pa kasama ng tropa nya. Ayoko ng sumama kase may tropa sya. Tumuloy ako sa playground ng magisa at dun nag muni muni. Napapaisip ako. Di nga kami bagay. Ewan ko sa kanya kun ano pa ang merong nalalabi para sa akin sa puso nya. Wala akong alam. Kami pa pero wala na akong alam sa nararamdaman nya.</font></p> <p><font size="3" face="comic sans ms">Para akong nakalutang na hindi ko maintidihan. Di ko rin naman na sya maintindihan sa mga moves nya kase nag stop na rin sya mag communicate kun bakit ganun ang behavior nya or treatment nya sakin. Am lost. Di ko na nga alam kun magtitiwala pa rin ba ako kun wala naman na akong pinanghahawakan pa. Mahirap.</font></p> <p><font size="3" face="comic sans ms">Sana maging maayos na ang lahat. Sana lumipas na ang mga isyu. Sana maibalik ng muli yung nakaraan kase ang sarap mag mahal. Ang saya. Sana. Puro sana.</font></p> <p><font size="3" face="Comic Sans MS">Mahal na mahal pa rin kita.</font></p><!-- multiply:no_crosspost --><p class='multiply:no_crosspost'></p>Rachelhttp://www.blogger.com/profile/07299736667987844584noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7043090781090466711.post-297799425502097272010-08-15T19:02:00.000+08:002010-08-15T23:02:59.818+08:00Sunday 15 August 2010<p><font size="3" face="comic sans ms">via SMS - i'm back.. I love you</font></p> <p><font size="3" face="comic sans ms">via SMS - Di kita matiis mahal talaga kita. Solid na to.</font></p> <p><font size="3" face="comic sans ms">At Bonifacio High Street with Nica in the afternoon. She gave me a gift (book) with the hopes of putting my life and relationship in "perspective."</font></p> <p><font size="3" face="comic sans ms">Thanks a lot sis. I appreciate all the love.</font></p><!-- multiply:no_crosspost --><p class='multiply:no_crosspost'></p>Rachelhttp://www.blogger.com/profile/07299736667987844584noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7043090781090466711.post-70865349691507291952010-08-13T18:14:00.000+08:002013-01-21T18:05:36.091+08:00All That I Need To Survive<center><a href='http://damnprettyrachel.multiply.com/video/item/29/All-That-I-Need-To-Survive'><img src=http://multiply.com/mu/damnprettyrachel/image/2/photos/upload/600x600/TGUMQgooCF0AAHPUg9M2/cover.jpg?et=ZcS%2B2rTq2XvLfAeIbTspXg&nmid=0 border='0' width='100%'></a></center><br><br><br>you are all that I need to surviveRachelhttp://www.blogger.com/profile/07299736667987844584noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7043090781090466711.post-71893736412183306922010-08-10T18:03:00.000+08:002010-08-10T22:03:10.319+08:00Tuesday 10 Aug 2010<p><font size="3" face="comic sans ms">masaya ang gabing ito. di man kami nagkausap sa text buong araw pero nagkita naman kami nun tumambay ako sa labas kasama ang ate nya habang sya ay nag gigitara. wari ko ba'y ako'y hinaharana nya sapagkat sya'y nagpaparinig ng mga tugtugin na may kabuluhan para sa amin sabay titig pa..</font></p> <p><font size="3" face="comic sans ms">nagkakwentuhan din kami ng ate nya dapit hapon at nakwento nito na nangungulila rin sa akin ang aking minamahal. si pag-ibig daw ay nagsabi na ako'y kanyang pinagmamasdan kagabi at nais sanang samahan sa aking pagiisa. di raw sya sanay na nakikitang ako'y magisa dahil lagi kaming magkasama sa tuwing ako'y nasa labas at naglalakad.</font></p> <p><font size="3" face="comic sans ms">bhie, ako'y lubos na nangungulila din sa'yo. mahal na mahal kita.</font></p><!-- multiply:no_crosspost --><p class='multiply:no_crosspost'></p>Rachelhttp://www.blogger.com/profile/07299736667987844584noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7043090781090466711.post-59386931205263840832010-08-06T18:25:00.000+08:002010-08-06T22:25:57.432+08:00Friday 06 August 2010<font size="3" face="comic sans ms">Today (this afternoon) is but another lowlight in my life (lovelife). I/We am/are going thru another challenge. You all have been witnesses of how happy I am to be inlove and be loved by someone. Yet recently we are being torn apart. Being separated from each other. How will this love survive? How will this love last? How much should it take for me to be happy? I am full of questions right now. I can't seem to understand why this world has to be so cruel to someone like me when I have been trying my best to be the most loving person this world could ever be proud of. How do I last this day without your love? <img src="http://images.multiply.com/common/smiles/sad.png"> <img src="http://images.multiply.com/common/smiles/cry.png"></font><!-- multiply:no_crosspost --><p class='multiply:no_crosspost'></p>Rachelhttp://www.blogger.com/profile/07299736667987844584noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7043090781090466711.post-77817712410245910832010-08-04T17:26:00.000+08:002010-08-04T21:26:18.834+08:00Wednesday 04 August 2010<p>bhie</p> <p>thanks for the time</p> <p>I won't last a day without your love.</p><!-- multiply:no_crosspost --><p class='multiply:no_crosspost'></p>Rachelhttp://www.blogger.com/profile/07299736667987844584noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7043090781090466711.post-13788449097262079822010-08-02T17:22:00.000+08:002010-08-02T21:22:49.174+08:00Monday, 02 August 2010<font size="3" face="comic sans ms">finally, the day has come... done with the monthsary on the day itself... but will be celebrating for real this weekend... Love you bhie... Looking forward to more months of the years that is about to come.</font><!-- multiply:no_crosspost --><p class='multiply:no_crosspost'></p>Rachelhttp://www.blogger.com/profile/07299736667987844584noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7043090781090466711.post-90636568793540594682010-08-01T18:01:00.000+08:002010-08-01T22:01:24.902+08:00Sunday, 01 August 2010<font size="3" face="comic sans ms">From The Fort. Met with Sis Nica. Pagod all day. Relieving naman pagdating sa bahay kase magkasama kami ni bhie. Masaya. Monthsary bukas.</font><!-- multiply:no_crosspost --><p class='multiply:no_crosspost'></p>Rachelhttp://www.blogger.com/profile/07299736667987844584noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7043090781090466711.post-31069179911154843392010-07-31T18:33:00.000+08:002010-07-31T22:33:57.523+08:00Saturday, 31 July 2010<p><font size="3" face="comic sans ms">Kala ko talaga kanina mag gi-give-up na si bhie. Ninerbyos ako na bibitaw na sya... Kawawa naman sya... Nahihirapan... Ramdam ko sa pananahimik nya... Nakikita ko sa mga mata nya... <img src="http://images.multiply.com/common/smiles/sad.png"></font></p> <p><font size="3" face="comic sans ms">Ang dami kasing asungot sa paligid! mga inggitero/a, tsismoso/a, pakialamero/a. mamatay na kayong lahat... <img src="http://images.multiply.com/common/smiles/angry.png"></font></p> <p><font size="3" face="Comic Sans MS">pwede patahimikin nyo na kami kasi masaya naman kami eh... pwede maging masaya na rin lang kayo sa mga buhay nyo? pwede? lubayan nyo na kami... pwede? manahimik na lang, pwede? pwede bang "no comment" na lang?</font></p> <p><font size="3" face="Comic Sans MS">Lagi na lang ba ganito??? <img src="http://images.multiply.com/common/smiles/unlove.png"></font></p> <p><font size="3" face="Comic Sans MS">Pwede, ako naman? <img src="http://images.multiply.com/common/smiles/cry.png"></font></p><!-- multiply:no_crosspost --><p class='multiply:no_crosspost'></p>Rachelhttp://www.blogger.com/profile/07299736667987844584noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7043090781090466711.post-80350788989478246012010-07-28T15:21:00.000+08:002010-07-28T19:21:43.236+08:00Wednesday, 28 July 2010<p><font size="3" face="comic sans ms">Bhie was here as soon as he arrived home. We spent time having a snack on our rooftop. Then he left to accompany his sister... Gusto nya gumala muna...</font></p> <p><font size="3" face="comic sans ms">Antok na ulet... Waiting for bhie to go home... I created an FB account because of bhie... We are now connected- discreetly.</font></p> <p><font size="3" face="comic sans ms">Going back to rest coz he will be back home soon...</font></p><!-- multiply:no_crosspost --><p class='multiply:no_crosspost'></p>Rachelhttp://www.blogger.com/profile/07299736667987844584noreply@blogger.com0