Last night sinadya kong sumunod sa "secret shop" at magpa kyut. Pero syempre dedma kunyari. Pagdating ko tinawag nya akong "aport" (tropa). Nagtanong ng oras sa tropa nya. Dinedma ko lang yung pagtatanong kasi ang dami namang pwede sumagot eh. Narinig ko syang tinawag akong "bhie" ulet. Pampakilig siguro. Pero kunyari wala akong narinig, hahaha. Pero sinagot ko pa rin yung oras. 7:47. Pa-yosi daw sya. Inabot ko ang kaha ng yosi ko. Sabay talikod sa kanya. Inabot nya sa balikat ko ang yosi. Ipinatong nya sa balikat ko. Habang humihithit ng usok nagtitinginan lang kami. Di ko alam kun nangungusap ang aming mga mata. Wala akong maramdaman. Hanggang nagpaalam na sya sa tropa nya. Di ko sya tinitingnan ng deretso. Pero kita ko sa peripheral vision ko na mga 3 times syang tumingin sakin na para bang gusto nyang magpaalam din sakin at tawagin ako kase di ako tumitingin sa kanya...
Hay, hirap... Ngayon na-tetense ako kasi di ko alam kun pano yung approach para magkasama kami this weekend. I am hopeful. I am positive. I can wait pa naman eh. Sa lagay ngayon mukhang umo-okay na kami. Sana patuloy na to. Sana ibalik na namin ang pagtetext. Hinihintay ko lang na sya mauna. 5 days of not texting. This is a sacrifice for me.
0 comments:
Post a Comment